Czy ich zażywanie zawsze jest konieczne?

Okres jesienno-zimowy to czas, w którym wzmaga się ilość zachorowań wirusowych i bakteryjnych. Główną przyczyną jest zmniejszona odporność organizmu, wynikająca najczęściej z braku naturalnych witamin. Nie bez znaczenia jest także pogoda, która sprzyja rozwojowi chorób. 

Wiele osób, w tym lekarzy, preferuje antybiotyki jako antidotum na każdą infekcję. Zbawiennej mocy upatrują w antybiotykach także chorzy, którzy marzą głównie o tym, by szybko i skutecznie pokonać infekcję. 

Według przeprowadzonych badań statystycznych, po antybiotyki sięga coraz więcej osób. Naukowcy biją na alarm, ostrzegając przed nadużywaniem tego typu leków, tym bardziej, że są one nierzadko stosowane niezgodnie z przeznaczeniem. 

Należy także podkreślić, że wiele kuracji antybiotykami przyczynia się do powstania niepożądanych skutków, jedną z nich jest znaczne zniszczenie flory bakteryjnej organizmu, szczególnie jelit i narządów rodnych, czego efektem są zaburzenia ze strony układu pokarmowego oraz infekcje miejsc intymnych u kobiet.

Są jednak sytuacje w których antybiotykoterapia jest konieczna. Należy jednak pamiętać, że leczenie powinno być nie tylko skuteczne, ale przede wszystkim bezpieczne. 

Jak funkcjonuje układ pokarmowy po antybiotykoterapii?

Przeważająca większość antybiotyków pustoszy nasz organizm, usuwając wraz z bakteriami powodującymi chorobę, tzw. bakterie dobroczynne, które żyją z naszym organizmem w pełnej symbiozie. W efekcie dochodzi do zakłóceń równowagi mikrobiologicznej, a nawet niepohamowanego rozwoju negatywnych bakterii i grzybów. Potwierdzeniem tego faktu mogą być występujące po antybiotykoterapii stany zapalne błon śluzowych, którym często towarzyszy biegunka i wymioty. 

Konsekwencją przyjmowania silnych leków bardzo często jest grzybica układu pokarmowego. Pojawia się ona na skutek osłabienia układu odpornościowego oraz pojawienia się i rozwoju grzyba z rodziny Candida albicans. Leczenie grzybicy wymaga czasu niekiedy trwa nawet kilka miesięcy) i jest dla chorego dość uciążliwe. 

Antybiotykoterapia obciąża ponadto nerki i wątrobę – organy, w których magazynowane są substancje nieprzetwarzalne przez organizm.

W wielu przypadkach w organizmie człowieka pozostaje nawet 20% leku w postaci niezmienionej lub  jako metabolity. 

Zagrożenie dla zdrowia intymnego

Częstym skutkiem antybiotykoterapii jest niszczenie dobroczynnych bakterii Lactobacillus, które znajdują się w kobiecej pochwie, czego efektem jest pozbawienie organizmu wytwarzanych przez wspomniane bakterie substancji ochronnych. 

Antybiotyki zakłócają równowagę mikrobiologiczną, efektem czego jest nadmierna ilość bakterii i grzybów chorobotwórczych, powodujących stany zapalne, bakteryjne zakażenie pochwy (waginozę bakteryjną), drożdżycę, a także nawrotowe zapalenie dróg moczowych. Wymienione dolegliwości objawiają się przede wszystkim świądem, upławami i pieczeniem w okolicach intymnych. 

Jeśli choroba nie zostanie prawidłowo zdiagnozowana i poddana natychmiastowemu leczeniu lub leczenie jest nieprawidłowe, infekcje mogą zmienić się w przewlekłe, nierzadko utajone zakażenie, a nawet doprowadzić do poważnych w skutkach powikłań. Jeśli infekcja obejmie swoim zasięgiem szyjkę macicy i jajowody, istnieje zagrożenie niepłodności, natomiast w przypadku kobiet w ciąży, infekcja może zostać przeniesiona na rozwijający się płód, a w skrajnych przypadkach doprowadzić nawet do poronienia.  

Probiotyk w antybiotykoterapii

Są sytuacje, w których antybiotykoterapia staje się koniecznością. Skutecznym sposobem, który pozwoli przywrócić równowagę mikrobiologiczną organizmu, jest dopełnienie mikroflory układu pokarmowego oraz moczowo-płciowego specjalnie wyselekcjonowanymi bakteriami  Lactobacillus, które optymalnie kolonizują nabłonek pochwy i układu pokarmowego, niwelując negatywne działanie antybiotyków. Źródłem dobroczynnych bakterii jest probiotyk – naturalna substancja, której celem jest stymulowanie funkcji obronnych organizmu. 

Jak wykazały badania, bakterie probiotyczne wymagają około czterotygodniowego okresu, by ponownie zasiedlić jelita. Całkowite odtworzenie flory bakteryjnej w organizmie może trwać nawet sześć miesięcy! W tej sytuacji wskazane jest przyjmowanie probiotyku już w czasie antybiotykoterapii oraz 5-7 dni po jej zakończeniu. 

Głównym składnikiem priobiotyku są pożyteczne bakterie Lactobacillus, które  optymalnie zabezpieczają jelita przed ingerencją chorobotwórczych drobnoustrojów, pobudzając jednocześnie do pracy układ immunologiczny. Ponadto zapobiegają one biegunkom oraz spadkowi odporności, wynikającej z antybiotykoterapii.   

Probiotyczne szczepy bakterii w dużej mierze niwelują także efekty boczne terapii antybiotykami. Co ważniejsze, probiotyki, nie powodują żadnych skutków ubocznych , natomiast – co zostało udowodnione naukowo – posiadają korzystne działanie prozdrowotne, chroniąc organizm przed utratą mikroflory bakteryjnej. 

Priobiotyki są tworzone w specjalnych warunkach, gdzie dokonywana jest selekcja odpowiednich szczepów, wyselekcjonowanych ze zdrowych środowisk, w których bytują. 

Jednym z probiotyków, który został stworzony według ścisłych wskazówek WHO [Światowa Organizacja Zdrowia], jest LaciBios femina.

Probiotyk przyczynia się do utrzymania kwaśnego pH pochwy, a także zapewnia równowagę mikrobiologiczną, wprowadzając do organizmu pożyteczne bakterie z rodziny Lactobacillus.